We zien al vele jaren met lede ogen aan hoe we als mensheid een destructieve lijdensweg zijn ingeslagen; met verstrekkende gevolgen voor ons eigen welzijn en dat van de dieren, de natuur, het klimaat en de samenleving. Signalen van verbetering spreken over het tegengaan van de gevolgen van de wereldwijde problematiek, maar er wordt weinig gesproken over de oorsprong: het gebrek aan bezieling, bewustzijn en ontwikkeling.

Het gebrek aan bezieling, bewustzijn en ontwikkeling is ontstaan doordat we niet leven zoals van nature; universeel in verbinding. Dat wil zeggen: niet in verbinding met onszelf, elkaar en onze natuurlijke leefomgeving. Daardoor is een groot en belangrijk deel van ons potentieel onderontwikkeld gebleven; dat deel wat ons universeel laat ontwikkelen, waardoor we kunnen evolueren.

Universele ontwikkeling is de meest fundamentele en allesomvattende ontwikkeling die we als mens kunnen doormaken. Het is de enige vorm van ontwikkeling die de potentie, kracht en intelligentie van ons lichaam laat ontplooien en ons bewustzijn verruimt. Alleen dan kunnen we ervaren wie we in essentie zijn, wat we van nature nodig hebben en leren we leven zoals recht doet aan onze ware menselijke aard.